Opvallend nieuws over het gedrag van de Grauer gorilla. De Grauer gorilla is een ondersoort van de gorilla, ook wel oostelijke laaglandgorilla genoemd. Deze ondersoort leeft in het oosten van DRC (Democratische Republiek Congo). Het Dian Fossey Gorilla Fund doet al langere tijd onderzoek naar Chimanuka, een Grauer gorilla, en zijn familiegroep.
Het viel de onderzoekers op dat Chimanuka, de zilverrug van de groep, en de andere gorilla’s interactie vertoonden met een dode zilverrug. Op het eerste gezicht was niet helemaal duidelijk wat er gebeurde: de onderzoekers zagen dat de hele groep gorilla’s ergens naar keek. Later zagen de onderzoekers pas dat het een dode gorilla was, een onbekend individu voor de groep. Zij observeerden dat de gorilla’s naast het bekijken van het lichaam, deze ook aanraakten en prikten met hun vingers. Dat gedrag werd eerder nauwelijks geobserveerd bij een overleden gorilla in de eigen groep, laat staan met gorilla van daar buiten.
Ook werd er gevlooid, in het Engels ook wel “grooming” genoemd. Een iets meer passende naam dan de Nederlandse benaming, aangezien gorilla’s met vlooien niet op zoek zijn naar beestjes zoals vaak gedacht wordt. Wat ze doen is meer schoonmaken van de vacht, met als doel de sociale band met een andere gorilla te verbeteren.
Omdat het niet heel vaak voorkomt dat een dode gorilla wordt gezien door een gorillagroep, is het moeilijk meer onderzoek te doen naar het gedrag dat door deze groep vertoond is. Zo is ook moeilijk te zeggen of dit een vorm van rouwen is, waar het gedrag wel aan doet denken. Zo wordt dit gedrag ook weleens geobserveerd bij olifanten. De vraag die is ontstaan bij de onderzoekers is nu dan ook: hoe ervaren gorilla’s de dood?
Eerder onderzoek van dit jaar, gepubliceerd in het Peerj Journal of Life and Environmental Sciences beschrijft in detail het gedrag van de groep van Chimanuka bij het lichaam van de onbekende dode zilverrug. Daarnaast wordt ook het gedrag beschreven van een groep berggorilla’s in Rwanda’s Volcanoes National Park, die twee dode gorilla’s in hun eigen familiegroep aanraakten, prikten, likten en vlooiden. Ook zijn er gevallen bekend waar een gorillamoeder nog een periode haar dode jong bij zich heeft gedragen.
Het feit dat gorilla’s op dezelfde manier reageerden op het lichaam van een onbekende gorilla als op de lichamen van gorilla’s van hun eigen groep geeft onderzoekers nieuwe inzichten in het gedrag dat ze voorheen niet hadden. Maar veel is nog steeds onbekend, omdat het zo zeldzaam is dat onderzoekers de kans hebben om het te zien. “We bevinden ons in het beginstadium van het begrijpen hoe dieren de dood waarnemen,” zegt een van de onderzoekers.
De onderzoekers van de gorilla’s gaan door met het onderzoek en hopen dat de observaties en data die ze met dit onderzoek verzamelen, bijdragen aan de bescherming van de diersoort. Hoe meer wij te weten komen over deze bijzondere dieren, hoe beter we hen kunnen beschermen. Gorilla Stichting Nederland steunt dan ook onderzoek naar gorilla’s, lees daar meer over via: https://gorillastichting.nl/onderzoek/.
Bron: https://www.nationalgeographic.com/animals/2019/04/grauer-gorillas-grief-behavior/
Foto credits: Dian Fossey Gorilla Fund International’s Karisoke Research Center
Leave a Comment